De dagen worden korter, de klok gaat binnenkort weer naar wintertijd. De kleuren in de omgeving veranderen. Misschien is dit wel het mooiste seizoen om te gaan hardlopen!
Aan regen heb ik een broertje dood. Dat is misschien een nadeel, maar de temperatuur is aangenaam om te gaan hardlopen. Hardlopen in deze periode doe ik het liefst in de bossen rondom Tilburg. De rust opzoeken en de drukte van de stad even achter me laten.
Ik ben nog een ‘ouderwetse’ hardloper, van de oude stempel zeg maar. Herfst betekend voor mij een nieuw begin. De zomer zit er op, de races zijn gelopen en meestal na een aantal weken hardloop rust gaan we werken aan de basis. De baanspikes worden opgeborgen, de crossspikes en trailschoenen worden uit de kast gehaald.
Die basis leggen, dat is in het begin vooral het lopen van duurlopen om de fundering weer goed en breed te maken. Minuten en uren maken (nog) niet te intensief. Waar kan je dat beter doen dan lekker in het bos waar het nu elke dag veranderen, de dieren aan het hamsteren zijn om straks de winter goed door te komen en ik lekker nieuwe paden ontdek. De ondergrond zorgt er voor dat het hardloop tempo en pasritme toch steeds wat anders is. Zeg maar een verkapte Fartlek.
Het is nu ook weer tijd om door het duingebied te lopen. Doordat het wat natter is, is het hier nu goed te belopen. Het ziet er weer anders uit dan 6 maanden geleden toen ik hier voor het laatst liep. Nieuwe heuveltjes door opgewaaid stuifzand, andere stukken hei. Ik geniet van elke stap die ik zet, helaas moet ik na een uur terug zijn bij de auto, maar kan best nog even zo lekker door dwalen. Verstand op nul, alleen de stopwatch aan (geen GPS snelheid) en een zijn met de natuur.
Ik ga buitenspelen, want het is herfst….
