Vrûûger

Foto van Corné Klijn

Ik loop dus al best een tijdje hard, volgens mij al wel ruim een jaar of 30. GPS horloges , Strava , Komoot of Wikiloc…. het bestond allemaal nog niet en ik liep bijna altijd dezelfde ronde(s): Gewoon vanuit huis de deur uit en gaan. Uiteraard werd wel iedere ronde nagefietst want een fietscomputertje had ik al wel (wat een luxe) en zo wist ik, als het ding tenminste goed was ingesteld, welke afstand ik had afgelegd. Het moge duidelijk zijn dat er toen vooral  op asfalt werd gelopen door mij.

Bij de halve marathon in Eindhoven, waar ik me met een paar collega’s voor had ingeschreven, kwam ik per toeval een buurman tegen waarvan ik tot dan toe niet wist dat hij ook hard liep en we spraken af om als het zo uitkwam, regelmatig samen te trainen en af en toe een wedstrijdje mee te pikken.

We gingen naar de halve in Egmond, Eindhoven, 7 heuvelenloop en de Tilburg Ten Miles stond natuurlijk altijd op onze agenda. Het werden jaarlijks terugkerende evenementen waarin we beiden tot het uiterste gingen om toch maar vooral de snelste van de twee (soms ook 3 of 4) te zijn.

Tegenwoordig gaat het er allemaal wat anders aan toe.

De lijst met hardloopmaatjes /-clubjes is behoorlijk uitgebreid en als ik ergens ga rennen moet ik  eerst met de auto naar een plek waar vandaan we voor een rondje hardlopen vertrekken.

Alles wordt geregistreerd: van hartslag kilometertijden en in welke hartslagzone je loopt tot hoeveel calorieën je verbrandt.

Het zijn allemaal dingen die we misschien niet nodig hebben , maar die het hardlopen voor mij nog leuker maken dan het al is. Niet altijd hetzelfde rondje maar ook eens in een onbekend gebied gaan rennen. 

De bospaden en natuurgebieden hebben de laatste jaren mijn voorkeur. Asfalt is vervangen door trails links, rechtom een padje toch wat anders. Soms de route in mijn geavanceerde horloge zetten in een ander gebied. Nog even een ander pad inslaan, even kijken waar het uitkomt? En raken we de weg kwijt dan ztetten we de hardloophorloge gewoon op terug naar start. Zo vinden we het vertrekpunt en dus de auto of fiets altijd weer terug!

We genieten en vinden nieuwe paden zonder zorgen dat we de weg niet terug kunnen vinden 😉 

Veel loopplezier,

Corné